Michiel Huisman (Fontane)
Michiel Huisman (Amstelveen, 18 juli 1981) is een Nederlands acteur en muzikant.
Huisman speelde in de Nederlandse band Fontane, die onder andere de muziek maakte voor de films Costa!,Volle maan en Uitgesloten.
Nadat een aantal leden uit de band stapten, hebben de overige leden besloten verder te gaan onder de naam Michiel Huisman. Onder deze naam hebben zij het album Luchtige Verhalen uitgebracht. Hierop staan onder andere de singles ‘Geef Je Over’ en ‘Deel Van Mij’.
Michiel Huisman (Fontane)
Michiel Huisman (Amstelveen, Ámsterdam, 18 de julio 1981) es un actor y músico neerlandés.
Huisman tocó en el grupo neerlandés Fontane, que entre otras cosas hizo la música para las películas Costa!, Volle maan (Luna llena) y Uitgesloten (Descartado).
Después de que algunos miembros abandonaran la banda, los miembros restantes decidieron continuar bajo el nombre de Michiel Huisman. Bajo este nombre publicaron el álbum Luchtige Verhalen (Historias livianas). En él están entre otros los sencillos ‘Geef Je Over’ (‘Entrégate’) y ‘Deel Van Mij’ (‘Parte de mí’).
Fontane – Slapeloos (2002)
“[Ik] Kan niet slapen vannacht”,
zei zij zachtjes tegen mij.
De telefoon gaat telkens,
maar ik geef geen gehoor
aan de klank van warmte
in de kou van een wereld zonder jou.
Kan ik er tegen
in eenzaamheid te leven
als het over verdergaan en gedaan?
Ik slenter door straten
leeg en ja verlaten
mij voelen wat het was dat jij me gaf.
Zou ik niet eenmaal voor heel even
alles moeten geven
voor de laatste keer
die laatste nacht met jou?
refrein
Een herinnering, een glinstering,
zij lacht de kaarsen uit
en de kachel aan (oh ja).
Flauw licht valt over haar gezicht
als een ster aan de hemel
die allang verdwenen is (nee nee nee).
Ik verdrink in mijn gedachten,
zal ik op je wachten?
op je belletje met de vraag of ik kan komen.
Want het vuur is allang gedoofd,
maar mijn hart valt flauw
voor die woorden van de kant van de lijn,
waar de liefde vandaan kwam.
refrein
(Dit is de voicemail van Michiel,
ik ben er niet, spreek maar iets in).
Ik kan niet slapen
Ik kan niet slapen vannacht (bis)
Fontane – Insomne (2002)
[Traducción ± literal]
'No puedo dormir esta noche',
me dijo ella en voz baja.
El teléfono suena una y otra vez,
pero yo no presto oído [contesto]
al sonido de calor
en el frío de un mundo sin ti.
¿Puedo soportar
vivir en soledad
como si se tratase de seguir y se acabó (?)
Deambulo por calles
vacías y, sí, desiertas
sintiendo (?) qué era lo que tú me diste.
¿No debería de una vez por un instante
darlo todo
por la última vez
esa última noche contigo?
estribillo
Un recuerdo, un resplandor,
ella apaga las velas con su risa
y enciende la estufa (oh, sí).
Una luz suave cae sobre su rostro
como una estrella en el cielo
que desapareció hace mucho (no no no).
Me ahogo en mis pensamientos,
¿te esperaré?
a tu llamada con la pregunta de si puedo ir.
Porque el fuego hace mucho se ha apagado,
pero mi corazón se desmaya
ante esas palabras del lado de la línea
de donde el amor llegó.
estribillo
(Este es el contestador de Michiel,
no estoy en casa, deja un mensaje).
No puedo dormir
No puedo dormir esta noche (bis)