Johannes Bernardus Maria Raphael (Jan) Hanlo (Bandung, Nederlands-Indië, 29 mei 1912 – Maastricht, 16 juni 1969) was een Nederlandse dichter en schrijver.
Vanaf 1944 schreef Hanlo gedichten, waarvan met name 'Oote' de aandacht trok. Dit klankgedicht (Hanlo sprak zelf van “kinderbrabbeltaal”) verscheen in 1952 in het door het Rijk gesubsidieerde tijdschrift Roeping. Het blad Elsevier besteedde daar aandacht aan en het VVD-Eerste Kamerlid Willem Carel Wendelaar stelde vervolgens Eerste Kamervragen over de subsidie aan het blad dat Hanlo's “infantiel gebazel” publiceerde. Dat leverde de nodige publiciteit op.
Johannes Bernardus Maria Raphael (Jan) Hanlo (Bandung, ‘Indias Holandesas’ (Indonesia), 29 de mayo de 1912 – Mastrique, 16 de junio de 1969) fue un poeta y escritor neerlandés.
Desde 1944 Hanlo escribió poemas, entre los que ‘Oote' llamó especialmente la atención. Este poema fonético (el propio Hanlo habló de “balbuceos infantiles”) apareció en 1952 en la revista Llamada subvencionada por el Reino. La revista Elsevier le dedicó atención y el diputado por el VVD Willem Carel Wendelaar realizó a continuación preguntas a la Cámara Baja sobre el subsidio a la revista que había publicado los “desvaríos infantiles” de Hanlo. Eso generó la necesaria publicidad.
Jan Hanlo – OOTE
Oote oote oote
Boe
Oote oote
Oote oote oote boe
Oe oe
Oe oe oote oote oote
A
Aaa
Oote aaa
Oote oe oe
Oe oe oe
Oe oe oe oe oe
Oe oe oe oe oe
Oe oe oe oe oe oe oe
Oe oe oe etc.
Oote oote oote
Eh eh euh
Euh euh etc.
Oote oote oote boe
etc.
etc. etc.
Hoe boe boe boe
Hoe boe boe boe
B boe
Boe oe oe
Oe oe (etc.)
Oe oe oe oe
etc.
Eh eh euh euh euh
Oo-eh oo-eh o-eh eh eh eh
Ah ach ah ach ach ah a a
Oh ohh ohh hh hhh (etc.)
Hhddd
Hdd
D d d d da
D dda d dda da
D da d da d da d da d da da
da
Da da demband
Demband demband dembrand dembrandt
Dembrandt Dembrandt Dembrandt
Doe d doe d doe dda doe
Da do do do da do do do
Do do da do deu d
Do do do deu deu doe deu deu
Deu deu deu da dd deu
Deu deu deu deu
Kneu kneu kneu kneu ote kneu eur
Kneu kneu ote kneu eur
Kneu ote ote ote ote ote
Ote ote ote
Ote ote
Boe
Oote oote oote boe
Oote oote boe oote oote boe
Jan Hanlo (1912-1969)
In: Roeping, 28e jaargang, no. 3, jan-feb 1952
Fran Bambust: Oote Oote Boe
Oote (Jan Hanlo) en De Stijl (Piet Mondriaan) door Ab Gietelink
Wouter Overman: ‘Oote’ – compilatie
Tilburgse band ‘Mam’ speelt ‘Oote’ van de cd ‘Stout’ (1990)
> Enlace a ‘Taalunieversum – Poëzie Anders’ (con lectura del poema y ejercicios)
Jan Hanlo - De Mus
[uit http://snvt.taalunieversum.org/Taalunieversum/Poezie/p1.html]
Jan Hanlo – De Mus
De Mus
Tjielp tjielp - tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp - tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp
Tjielp
etc.
uit: Gedichten (1949)
Jan Hanlo – El gorrión
El gorrión
Pío pío - pío pío pío
pío pío pío - pío pío
pío pío pío pío pío pío
pío pío pío
Pío
etc.
de: Poemas (1949)
Nederlands Dvd-opdracht – Laurens V6a
Ik ga het gedicht ‘De Mus’ voordragen. Ik heb voor ‘De Mus’ gekozen van Jan Hanlo omdat ik het een aandoenlijk gedicht vond. [Hij leest het gedicht voor] Dat was het. Dank u wel.
Voy a leer el poema ‘El gorrión’. He escogido el poema ‘El gorrión’ de Jan Hanlo porque me pareció un poema conmovedor. [Lee el poema] Eso es todo. Muchas gracias.
Tom America – ‘De Mus’ (op het gedicht van Jan Hanlo) – 1996
De Mus (Tjielp Tjielp) – gedicht Jan Hanlo – muziek Tom America
Aanslag op «tjielp» leader
Seizoen 1997-1998 was de laatste reguliere uitzending van het legendarische duo Kees van Kooten en Wim de Bie. In '97 verscheen ook mijn cd [Tom America] met daarop de bewerking van het gedicht ‘De Mus’ van Jan Hanlo. Via een tip van Henny Vrienten was Wim de Bie achter het bestaan van dat nummer gekomen. En zo mocht dit simpele ‘lied’ een rol spelen in dit stuk Nerderlandse tv-historie.
Tijdens een van de afleveringen bleek er een aanslag gepleegd te zijn op de leader van het programma. Die was vernield door een onbekende ‘Tjilpkenner’, die van God had gehoord dat het ‘Tjielp’ zou moeten zijn. Van Kooten vond het wel aardig dat mensen een gek nodig hebben om hun afkeer tegen moderne kunst te laten blijken.
La temporada 1997-1998 fue la última de emisión regular del legendario dúo Kees van Kooten y Wim de Bie. En el '97 apareció también mi cd [Tom America] con la adaptación del poema ‘El gorrión’ de Jan Hanlo. Gracias al aviso de Henny Vrienten, Wim de Bie descubrió la existencia de este número. Y así esta sencilla ‘canción’ pudo desempeñar un papel en este fragmento de la historia de la televisión neerlandesa.
Durante una de los capítulos resultó que había habido un atentado contra la entradilla del programa. Había sido destrozada por un desconocido ‘Experto en piar’ a quien Dios había dicho que tenía que ser ‘Píu’. A Van Kooten le pareció buena idea que la gente necesite a un loco para poder mostrar su rechazo al arte moderno.