Michiel Huisman (Fontane)Michiel Huisman (Amstelveen, 18 juli 1981) is een Nederlands acteur en muzikant. Huisman speelde in de Nederlandse band Fontane, die onder andere de muziek maakte voor de films Costa!,Volle maan en Uitgesloten. Nadat een aantal leden uit de band stapten, hebben de overige leden besloten verder te gaan onder de naam Michiel Huisman. Onder deze naam hebben zij het album Luchtige Verhalen uitgebracht. Hierop staan onder andere de singles ‘Geef Je Over’ en ‘Deel Van Mij’. Michiel Huisman (Fontane)Michiel Huisman (Amstelveen, Ámsterdam, 18 de julio 1981) es un actor y músico neerlandés. Huisman tocó en el grupo neerlandés Fontane, que entre otras cosas hizo la música para las películas Costa!, Volle maan (Luna llena) y Uitgesloten (Descartado). Después de que algunos miembros abandonaran la banda, los miembros restantes decidieron continuar bajo el nombre de Michiel Huisman. Bajo este nombre publicaron el álbum Luchtige Verhalen (Historias livianas). En él están entre otros los sencillos ‘Geef Je Over’ (‘Entrégate’) y ‘Deel Van Mij’ (‘Parte de mí’). Fontane – Slapeloos (2002) “[Ik] Kan niet slapen vannacht”, zei zij zachtjes tegen mij. De telefoon gaat telkens, maar ik geef geen gehoor aan de klank van warmte in de kou van een wereld zonder jou. Kan ik er tegen in eenzaamheid te leven als het over verdergaan en gedaan?Ik slenter door straten leeg en ja verlatenmij voelen wat het was dat jij me gaf. Zou ik niet eenmaal voor heel even alles moeten geven voor de laatste keer die laatste nacht met jou? refrein Een herinnering, een glinstering, zij lacht de kaarsen uit en de kachel aan (oh ja). Flauw licht valt over haar gezicht als een ster aan de hemel die allang verdwenen is (nee nee nee). Ik verdrink in mijn...
Frédérique Spigt (Rotterdam, 28 januari 1957) is een Nederlands zangeres. Zij kreeg landelijke bekendheid in de jaren tachtig als zangeres van de band 'I've got the Bullets'. Als soloartiest brak ze door na haar deelname aan het Nationaal Songfestival in 1998. Haar androgyne verschijning, krachtige rauwe stemgeluid en openheid over haar biseksualiteit maakten bovendien dat ze in feministische kring gezien werd als een soort boegbeeld. Frédérique Spigt (Róterdam, 28 de enero de 1957) es una cantante neerlandesa. Obtuvo fama nacional en los años ochenta como cantante del grupo 'I've got the Bullets'. Como artista en solitario saltó a la fama tras su participación en el Festival Nacional de la Canción [preselección para Eurovisión] de 1998. Su apariencia andrógina, su voz fuerte y ronca y su franqueza sobre su bisexualidad hicieron que además en círculos feministas se le viera como una especie de mascarón de proa. Frédérique Spigt – Rotterdam (2001)Huizen hoog, een grijze mast, het wakend oog op ons gericht. Zo schoon, 't beeld van deze stad, alsof zij van binnenuit wordt verlicht Een zwaan die rust, 't wiegen nimmer staakt, daar de god der zee bij haar zijn roes uitslaapt. Rotterdam, gestolen schat, Rotterdam, stad zonder hart, Rotterdam, gestolen stad. De bliksem splijt de grauwe lucht, met weergaloze kracht. Donder, traag gebulder dreunt dreigend door de nacht. Zij die nog leven, opnieuw bevreesd, zij die weten hoe de oorlog is geweest. Rotterdam, gestolen schat. Rotterdam, stad zonder hart. Rotterdam, gestolen stad. Hoge hakken, natte klinkers, korte rokken, lippen rood, verbergen haar verwoest gezicht op de markt van de dood. Hij kruipt, hij krimpt, zij kreunt, ze lacht, om de roes die elders op haar wacht. De rivier doorklieft de oude stad net als dromend, rustend goud. Steen,...
Abel is een Nederlandse popgroep uit Effen (Noord-Brabant) actief sinds 1997. In 1997 kiezen de bandleden voor de naam Abel (naar de gelijknamige film van Alex van Warmerdam) en voor het genre Nederlandstalige popmuziek. Abel es un grupo pop neerlandés de Effen (Brabante Septentrional), activo desde 1997. En 1997 los miembros de la banda escogen el nombre de Abel (según la película homónima de Alex van Warmerdam) y el género de música pop en neerlandés. Abel – Onderweg (2000)Ik doe de deur dicht, straten lijken te huilen, wolken lijken te vluchten, ik stap de bus in. Mensen lijken te kijken, maar ik wil ze ontwijkenvoordat ze mij zien. Het is allang verleden tijddat je mijn verjaardag niet vergat,je onvoorwaardelijk koos voor mij.Ik zie de velden,langs mij heen gaan huizen,het is stil achter de ruitenwie kan mij zien? In blauw verlichte treinen,je hart is zo dicht bij memaar het klopt niet. Het is allang verleden tijd,je zwarte haren en je lach dat je heel de wereld voor mij was. Het zit nog veel te diep in mij.Dat ik mocht delen wat jij had,je door m'n haren ging en zei:je kent mijn stem niet. Wie ik ben is wat je nu ziet.Wil je dansen met illusies, in gedachte? Ben je verder dan het heden?Wil je terug naar je verleden? Zegt je dat iets? Het is allang verleden tijd,rode wijn op het terras dat je heel de wereld voor mij was. Het zit nog veel te diep in mij.Maar ik vergat hoe jij me zag, dat ik zo anders ben dan jij. Ik loop de straat in, maar het zal me nooit verwarmen omdat het mij niet kan omarmen. Wie zou mij zien. Het liefst zou ik willen schreeuwen. Ik zou oneindig...
Laïs (Keltisch voor 'stem') is een Belgische folkgroep, die uit drie zangeressen uit Kalmthout (provincie Antwerpen) bestaat, te weten Jorunn Bauweraerts, Annelies Brosens en Nathalie Delcroix. De groep is vooral bekend om haar samenzang, waarbij de zangeressen onder meer oude teksten - die tot de middeleeuwen teruggaan - op zelf geschreven melodieën zingen. Hun debuut-cd dateert van 1998. Laïs (‘voz’ en lengua celta) es un grupo folk belga que se compone de tres cantantes de Kalmhout(provincia de Amberes), a saber Jorunn Bauweraerts, Annelies Brosens en Nathalie Delcroix. El grupo es conocido sobre todo por su polifonía, en la que las cantantes entonan entre otras cosas textos antiguos -que se remontan a la Edad Media- con melodías escritas por ellas. Su primer cd data de 1998. Laïs – ‘De Wijn’ (1998)( ) = archaïsmen (arcaísmos) Het beste van de wijn(e)dat is (er) voor mijn(e) mond.Al lag ik ziek (te) [in] bed(de)dan werd ik weer gezond,al lag ik ziek (te) [in] bed(de)gekweld door (menig) venijn,de wijn geneest de pijn(e),O wijn, wees(t) welkom wijn! Men mag de wijn wel loven, zij is (er) het prijzen waard,en ook de schone vrouwen die zijn (er) naar onze(n) aard.Ik heb (er) nog meer te doen dan enkel dit glaasje klein:daarom wil ik ze roemen,O wijn, wees(t) welkom wijn! De wijn die komt van ver(re),zo (menig) mijl geredenop wagens en op karren tot hier al binnen de steden.Zij komt (er) uit het land vanKeulen, al over de Rijn,getond in volle vaten, O wijn, wees(t) welkom wijn! En is ze rood en helder, dan is ze ons goed gezind,en streelt zij onze tongen, dan is zij ongekend.O als de mensen drinken met vrienden al bijeen,uit glazen die daar klinken, O wijn, wees(t) welkom wijn! Ach vrienden hebt...
Drijfhout is een Folkduo afkomstig van het eiland Vlieland, en bestaat uit Ger Lamerus en Nils Koster. De muziek die zij ten gehore brengen gaat dikwijls over de zee, het leven aan boord en het jutten langs de kusten. Veel teksten worden uit oude bronnen gehaald: seasongs, shanties en seafolk uit het waddengebied, Nederland, Ierland, Engeland en Amerika. Drijfhout bestaat al sinds 1996, maar speelt sinds 2004 in de huidige samenstelling. Drijfhout geeft jaarlijks een groot aantal optredens op Vlieland, onder andere in Vlielands kleine theater Podium Vlieland. Ook speelt Drijfhout regelmatig op shantyfestivals in binnen- en buitenland. De laatste jaren zijn ze een veelgevraagde groep in Engeland en Frankrijk. Drijfhout es un dúo folk procedente de la isla de Vlieland, y se compone de Ger Lamerus y Nils Koster. La música que tocan trata a menudo del mar, la vida a bordo y el pirateo de cabotaje. Muchos textos se extraen de fuentes antiguas: canciones de marineros, salomas y canciones folk marineras del Mar de Frisia, Holanda, Irlanda, Inglaterra y Norteamérica. Drijfhout existe ya desde 1996, y desde 2004 toca con la composición actual. Drijfhout da anualmente un gran número de actuaciones en Vlieland, entre otras en el pequeño teatro de Vlieland Podium Vlieland. También toca regularmente en festivales de salomas dentro y fuera del país. En los últimos años son un grupo muy demandado en Inglaterra y Francia. Drijfhout – Hé kapitein, we nemen nog een borrel Hé kapitein, we nemen nog een borrel (2x)voor we varen gaan. Afscheid heb ik al genomen Ze lieten er geen traan[ze zagen me niet staan] Dan moeten wij de kou trotseren met regen en harde wind. [Kom] Laten wij de avond vieren met bier en brandewijn. Morgen moeten...
Rapalje [= gemeen volk, gepeupel] is een Nederlandse band die Ierse, Schotse en Nederlandse folkmuziek speelt. Ook de zang bij de muziek is zowel Nederlands- als Engelstalig. De bandleden Dieb, William, Maceál en David spelen op muziekinstrumenten zoals viool, tinwhistle, low whistle, gitouki, trekmelodica, mondharmonica, bodhrán, theekistbas en doedelzak. Gekleed in kilt speelt de groep op veel verschillende gelegenheden, zoals (folk)festivals, (theater)concerten, (middeleeuwse) feesten enzovoort. In de oorspronkelijke samenstelling bestond Rapalje uit Dieb, William en Maceál (Marcel). David Myles is er later bij gekomen; eerst als vaste gast en later als volwaardig bandlid. Rapalje vierde in 2015 het 20-jarig jubileum van de band op de derde editie van hun eigen festival: het Rapalje Zomerfolk Festival in het Stadspark van Groningen. Rapalje [= pueblo llano, plebe] es un grupo neerlandés que toca música folk irlandesa, escocesa y neerlandesa. También la canción que acompaña a la música está tanto en neerlandés como en inglés. Los miembros del grupo, Dieb, William, Maceál y David, tocan en instrumentos musicales como el violín, dos tipos de flauta irlandesa, el gitouki, un tipo de melódica, la harmónica, el bodhrán, un tipo de contrabajo rudimentario y la gaita. Vestidos con kilt el grupo toca en muchas y diversas ocasiones, como festivales folk, conciertos (en teatros), fiestas (medievales) etc. En la composición original Rapalje se componía de Dieb, William y Maceál (Marcel). David Myles llegó después; primero como invitado habitual y luego como miembro de pleno derecho de la banda. Rapalje celebró en 2015 el vigésimo aniversario de la banda en la tercera edición de su propio festival: el ‘Rapalje Zomerfolk Festival’ en el ‘Parque Municipal’ de Groninga. Rapalje – Al die willen te kaap’ren varenAl die willen te kaap'ren varen,moeten mannen met baarden zijn Jan, Pier,...
