AladdinAladdin is een Disney-animatiefilm uit 1992 geregisseerd door Ron Clements en John Musker. Voor de oorspronkelijke Amerikaanse productie werden de stemmen van Scott Weinger, Robin Williams en Linda Larkin gebruikt. De film begint met Jafar, de grootvizier van de sultan van Agrabah. Hij is op het spoor gekomen van de Grot der Wonderen, waarin een lamp ligt die hem kan helpen de macht in handen te krijgen. Helaas voor Jafar blijkt Gazeem, de man die hij heeft ingehuurd om voor hem de lamp te gaan halen, niet de grot in te mogen. Wanneer hij het toch probeert, wordt hij in de grot opgesloten. Alleen een “ruwe diamant” mag de grot betreden. De film gaat vervolgens naar Agrabah, waar Aladdin, een arme jongen, probeert te overleven. Samen met zijn beste vriend, het aapje Abu, steelt hij brood om te overleven. Aladdin en Abu zijn getuige van de aankomst van de zoveelste prins die komt om de hand van prinses Jasmine te vragen. Als prinses Jasmine genoeg heeft van het leven in het paleis, vooral omdat ze gedwongen wordt te trouwen met een prins, besluit ze zich onder het volk te mengen. Ze is niet bewust van hoe het leven er buiten de paleismuren aan toe gaat. Ze komt in de problemen wanneer ze een jongetje een appel aanbiedt, maar vervolgens niet voor deze appel kan betalen. Aladdin schiet haar te hulp en wordt meteen verliefd op haar. Hij neemt haar mee naar zijn huis. [...] > http://nl.wikipedia.org/wiki/Aladdin_(film) AladdínAladdín es una película de animación del estudio Disney de 1992 dirigida por Ron Clements y John Musker. Para la producción original estadunidense se usaron las voces de Scott Weinger, Robin Williams y Linda Larkin. La película comienza con Jafar, el gran visir...
Belle en het Beest (Engels: ‘Beauty and the Beast’) is een Amerikaanse animatiefilm uit 1991 van Walt Disney Pictures. De film is gebaseerd op het gelijknamige volksverhaal van Jeanne-Marie Leprince de Beaumont. Het verhaal in de Disney-film wijkt op enkele punten af van het originele volksverhaal. De film is geregisseerd door Gary Trousdale en Kirk Wise. Het scenario kwam van Linda Woolverton, de muziek van Alan Menken en de liedjestekst van Howard Ashman. De film begint met een auctoriële verteller, die vertelt hoe een jonge en mooie, maar zeer arrogante prins wordt vervloekt door een tovenares die hem in de gedaante van een oude vrouw om onderdak vraagt, waarna hij weigert. De prins moet voor straf als een afzichtelijk beest verder leven. De vloek zal enkel kunnen worden verbroken als hij op iemand verliefd wordt en diezelfde persoon ook op hem verliefd wordt. Als dit niet gebeurt vóór zijn 21ste verjaardag, de dag dat het laatste rozenblaadje van de magische roos van de tovenares valt, zal hij voor altijd als het Beest moeten leven. De vloek treft ook het voltallige personeel van de prins: zij veranderen in huishoudelijke voorwerpen, maar met behoud van al hun menselijke vermogens en eigenschappen, inclusief de spraak. Vervolgens wordt ingezoomd op een dorpje op het Franse platteland. Hier wonen Belle en haar vader, de uitvinder Maurice. Belle is het knapste meisje van het dorp en brengt haar tijd het liefst door met lezen. Beiden worden echter door de dorpelingen als zonderlingen gezien; Belle omdat ze zoveel leest en Maurice vanwege zijn rare uitvindingen. Gaston, de sterkste en knapste man van het dorp, 'heeft een oogje op' Belle, maar zij 'ziet hem niet staan'. http://nl.wikipedia.org/wiki/Belle_en_het_Beest_(1991) La bella y la bestia (en inglés ‘Beauty and the Beast’)...
‘Gaston’ (Belle en het Beest) – Nederlands Gôh, wat vervelend is dat nou, Gaston: zit je zo diep in de put? Elke man hier zou graag jou willen zijn, ook al sta jij nu voor schut, geen man in het dorp is zo popi als jij. Je hoort gewoon overal bij. Iedereen kijkt met ontzag naar jou op, en dat is ook terecht, vinden wij. Hij is geweldig, Gaston, en zo snel, die Gaston, en zijn nek zit heel goed in model, hè, Gaston. Er is niemand in het dorp die zo stoer is da’s [= dat is] pas de perfecte man. Vraag de slager, de bakker, de boer eens of zij niet stinkjaloers zijn op die Don Juan. Wat een vent, die Gaston, echt een vent, die Gaston, niemand heeft zo'n robuust kakement als Gaston. Er zijn kerels die mij om mijn kracht benijden Da’s [= Dat is] pas een man, die Gaston. Zoals Gaston is er geen een, Gaston is de beste - Dat vindt iedereen. Niemand vecht als Gaston, slaat zo recht als Gaston, en bijten dat doet hij niet slecht, die Gaston. Zijn conditie kan niet beter worden: Ik heb spieren als die van een paard. Zijn verstand is nu niet aan de orde: Van onder tot boven ben ik zwaar behaard. Niemand schaakt als Gaston, hij slaat raak, die Gaston, let maar op wat voor punten hij maakt, die Gaston. Want ik ben kampioen bij de spuugwedstrijden Een tien voor Gaston. Als kind at ik zo veertig eieren op elke morgen, want dan word je groot. Omdat ik er nu dagelijks zestig in prop, ben ik nou zo'n geweldige stoot. Niemand schiet als Gaston, kust een griet als Gaston, als hij stampt op de...
De Dijk is een Nederlandse band uit Amsterdam, die al sinds begin jaren '80 Nederlandstalige popmuziek maakt. Hun stijl is te omschrijven als een mix van soul, blues, rock en chanson. De groep is genoemd naar de Amsterdamse Zeedijk. 'Niemand in de stad' is hun populairste nummer. De Dijk - Niemand in de stad (1988) Het regent in de straten. Er is niemand in de stad.Iedereen drinkt bier in het café.En wie niet drinkt rijdt autoen spat mijn pijpen nat,want niemand van mijn vrienden nam me mee. Er is niemand in de stad. En Paultje overdose,dat is nou zeven jaren terug.Ik kan nog steeds niet wennen aan het idee.Het was een nacht als deze,het was rustig op de brug,maar ik snap nu wel waarom hij het toen deed. Niemand in de stad (bis). En Robbie is vertrokkenwant Robbie die zat stukmet het halve apparaat achter hem aan.Want hij kon niet tegen pettenen hij zocht alleen geluk,hij is als stoker op een vrachtschip meegegaan. En Nel is dood, mama, Chrisje.Iedereen gaat maar dood,en de rest drinkt bier in het café.Het regent in de straten.Er is niemand in de stad,want niemand van mijn vrienden nam me mee. Niemand in de stad (bis)Niemand van mijn vrienden nam me mee. De Dijk es un grupo neerlandés de Ámsterdam que ya desde principios de los años 80 hace música pop en neerlandés. Su estilo se puede describir como una mezcla de soul, blues, rock y canción de autor. El grupo ha tomado el nombre de la calle ‘Zeedijk’ de Ámsterdam. 'Niemand in de stad' es su número más famoso. De Dijk - Nadie en la ciudad Llueve en las calles.No hay nadie en la ciudad.Todo el mundo está bebiendo cerveza en...
Hermanus (Herman) Brood (Zwolle, 5 november 1946 – Amsterdam, 11 juli 2001) was een Nederlandse zanger, kunstschilder, pianist, acteur en auteur. Brood onderscheidde zich door zijn kenmerkende zangstem en muzikale diversiteit. Hij was de Nederlandse belichaming van het hedonistische credo Sex, drugs & rock 'n' roll. Nadat amfetamine en jarenlang stevig alcoholgebruik z'n lichaam in hoge mate hadden verwoest, vertoonde Brood standaardontwenningsverschijnselen zoals incontinentie, epilepsie en delirium tremens. Enkele maanden voor zijn vijfenvijftigste verjaardag sprong hij - met een afscheidsbriefje op zak - de dood tegemoet vanaf het dak van het Amsterdamse Hilton-hotel. Hermanus (Herman) Brood (Zwolle, 5 de noviembre de 1946 - Ámsterdam, 11 de julio de 2001) fue un cantante neerlandés, pintor, pianista, actor y autor. Brood se distinguía por su voz peculiar y su diversidad musical. Fue la encarnación neerlandesa del credo hedonista Sexo, drogas y rock 'n' roll. Después de que las anfetaminas y el abuso continuado del alcohol durante años hubieran destrozado su cuerpo en gran medida, Brood comenzó a mostrar los síntomas habituales del síndrome de abstinencia, como incontinencia, epilepsia y delirium tremens. Algunos meses antes de cumplir cincuenta y cinco años saltó para encontrar la muerte -con una nota de despedida en el bolsillo- desde el tejado del Hotel Hilton de Ámsterdam. Herman Brood & Henny Vrienten – Als je wint (1984)Hij kijkt vooruit, ziet niets; hij denkt niet na, hij fietst. Al doen zijn benen pijn, hij moet de snelste zijn. Ze halen nooit meer in; hij denkt: ‘verdomd, ik win’! Nooit meer alleen (2x) Ze komt half naakt voorbij; de jury op een rij. Ze lacht haar tanden bloot. Wat zijn haar borsten groot! Haar tranen stromen want ze is Miss Nederland Nooit meer alleen (2x) Als je wint,...
Clouseau (1984 >) is een Belgische popgroep die hits heeft met onder andere ‘Daar gaat ze’, ‘Passie’, ‘Vonken en Vuur’, ‘Zie me graag’ en ‘Nobelprijs’. De groepsnaam Clouseau is afgeleid van het filmpersonage Jacques ‘Inspector’ Clouseau. Tijdens zijn werk voor de lokale radio Ro in Sint-Genesius-Rode imiteerde Bob Savenberg vaak het typische accent van dit personage. Dat leverde hem in de studio de bijnaam Clouseau op. Toen Savenberg een groep stichtte, koos hij zijn radionaam als groepsnaam. In 1987 werd Clouseau ontdekt door het publiek van Marktrock in Leuven. Een jaar later scoorde Clouseau zijn eerste hit met ‘Alleen met Jou’. In 1989 deed Clouseau mee aan de Belgische voorronde voor het Eurovisiesongfestival met het lied ‘Anne’. Clouseau werd tweede, maar ‘Anne’ werd een enorme hit in België en een bescheiden hit in Nederland. De populariteit van Clouseau in België steeg naar enorme hoogte. In hetzelfde jaar bracht de groep haar eerste album Hoezo? uit. In 1990 werd de single ‘Daar Gaat Ze’ een groot succes in België en Nederland. Clouseau (1984 >) es un grupo pop belga que entre otros tiene los éxitos ‘Allí va’, ‘Pasión’, ‘Chispas y fuego’, ‘Quiéreme’ y ‘Premio Nobel’. El nombre del grupo Clouseau se deriva del personaje de película, el ‘inspector’ Jacques Clouseau. Durante su trabajo para la radio local Ro de Sint-Genesius-Rode, Bob Savenberg imitaba a menudo el acento típico de este personaje. Eso le valió en el estudio el apodo de Clouseau. Cuando Savenberg creó un grupo, escogió su nombre radiofónico para el grupo. En 1987 Clouseau fue descubierto por el público del festival Marktrock de Lovaina. Un año después Clouseau lograba su primer éxito con ‘Sólo contigo’. En 1989 Clouseau participó en Bélgica en la ronda previa al Festival de...
