http://neerlandesparatodos.grell.es/wp-content/uploads/sites/14/2016/07/Canon-Hebban-olla-vogala-Het-Nederlands-op-schrift.mp3 [Automatische stem - Lectura automática] 5) ‘Hebban olla vogala’ (ca. 1100 A.D.) - Het Nederlands op schrift Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu? Dit is een Nederlandse zin, ook al is hij op het eerste gezicht nauwelijks meer te begrijpen. Het is dan ook zo ongeveer het vroegste Nederlands dat we kennen, zo'n duizend jaar oud. Letterlijk staat er: Hebben alle vogels nesten begonnen behalve ik en jij; wat wachten we nu, oftewel: 'Alle vogels zijn al aan het nestelen, behalve jij en ik; waar wachten we nog op?' Het zijn waarschijnlijk twee regels uit een liefdesliedje; de oudste Nederlandstalige lovesong, zou je kunnen zeggen. Deze regels werden omstreeks het jaar 1100 als pennenproef neergeschreven door een Vlaamse monnik die in een Engels klooster verbleef. Zijn dagelijks leven was grotendeels gevuld met het overschrijven van Latijnse en Oudengelse teksten. Af en toe moest hij de ganzenveer waarmee hij schreef aanscherpen. Op de laatste bladzijde van het boek dat hij aan het maken was, probeerde hij uit of zijn pen weer goed schreef, alvorens verder te werken. In zo'n geval schrijf je vaak het eerste dat je te binnen schiet. Bij onze monnik was dat een liefdesversje dat hij nog uit zijn jeugd in Vlaanderen kende: Hebban olla vogala… Het was dus niet meer dan een incident, dat slechts met de wijsheid van vele eeuwen later kan worden beschouwd als het begin van een nieuw fenomeen: het gebruik van de Nederlandse taal als medium voor een literatuur-op-schrift. Dat die vroege Nederlandstalige pennenvrucht tot stand kwam in een kloosteromgeving en bewaard is gebleven in een gewijd kloosterboek is natuurlijk geen toeval. Lang was het schrijven een aangelegenheid van monniken en werd het schrift...
Vincent van Gogh in 1866 De aardappeleters - Los comedores de patatas (1885) Vaas met twaalf zonnebloemen - Jarro con doce girasoles (1888) Het gele huis - La casa amarilla (1888) De slaapkamer - El dormitorio de Arlés (1888) Zelfportret met verbonden oor -Autorretrato con oreja vendada (1889) Zelfportret - Autorretrato, invierno de 1889 De sterrennacht - La noche estrellada (1889) > Enlace a ‘De canon van Nederland – Vincent Van Gogh (1853-1890): De moderne kunstenaar’http://www.entoen.nu/vincentvangogh http://neerlandesparatodos.grell.es/wp-content/uploads/sites/14/2016/07/Canon-Vincent-van-Gogh-De-moderne-kunstenaar.mp3 [Automatische stem - Voz automática] De canon van Nederland - Vincent Van Gogh (1853-1890): De moderne kunstenaar Ieder jaar komen bijna anderhalf miljoen bezoekers naar het Van Gogh Museum in Amsterdam. Tussen de tachtig en negentig procent van die bezoekers komt uit het buitenland. De Nederlandse schilder Vincent van Gogh is wereldberoemd. Tijdens zijn leven, in de negentiende eeuw, was dat nog niet zo. Van Gogh had een moeilijk leven, met veel onrust, liefdesverdriet en geldzorgen. Wanhoop hierover dreef hem tot zelfmoord. Pas na zijn dood begon zijn ster te rijzen. Aan de ene kant was dat vanwege zijn schilderijen, want die zijn krachtig, kleurig, eigenzinnig. Veel mensen, van alle leeftijden, vinden zijn werk mooi. Aan de andere kant zijn mensen geïnteresseerd in het levensverhaal van Van Gogh. Hij is het schoolvoorbeeld geworden van de even geniale als eenzame kunstenaar. Van Gogh werd in 1853 in het Brabantse dorp Zundert geboren en reisde op jonge leeftijd al veel door Nederland en Europa. In 1885 maakte hij in Nuenen het beroemde schilderij 'De aardappeleters', een somber portret van een boerenfamilie. Het jaar daarop ging hij naar Parijs. Zijn broer Theo, die daar kunsthandelaar was, liet hem schilderijen en tekeningen zien van de impressionisten, schilders die verfijnder omgingen met licht en kleur dan...
Anne Frank (12.06.1929 -februari/maart 1945) Omslag van het dagboek Inhoud van het dagboek Recente uitgave (Nederlands) Engelse vertaling Recente Spaanse vertaling > Enlace al PowerPoint de Ana Padilla FornielesAnne Frank - Ana Padilla Anne Frank – Letterkundig Museum De familie Frank is met het laastste transport uit Nederland gedeporteerd naar Auschwitz-Birkenau, via Westerbork. We weten ook dat Anne Frank, samen met haar zuster, vermoedelijk in november 1944, hier naar Bergen-Belsen gekomen is. Op de gedenksteen van Anne en Margot Frank staat geen datum vermeld, omdat [het] niet bekend is op welke datum zij precies gestorven zijn in maart ’45 vlak na elkaar. Ze hebben geen eigen graf Anne en Margot Frank. Hun gedenksteen is de enige waar veel bij wordt neergelegd: bloemen, knuffeldieren, boeken… van alles wordt er neergelegd. Het is van grote betekenis voor vele jongeren, voor meisjes in het bijzonder, eigenlijk voor alle bezoekers, het is vaak de reden om hiernaartoe te komen. Ze neemt een bijzondere plaats in, vanwege de grote identificatie met haar boek, met haar persoon, met haar geschiedenis en met haar lot… “Lieve Kitty, [woensdag 4 april 1944] Een hele tijd wist ik helemaal niet meer waarvoor ik nu werk; het einde van de oorlog is zo ontzettend ver, zo onwerkelijk, sprookjesachtig [en mooi]. Als de oorlog in september nog niet afgelopen is, dan ga ik niet meer naar school. Want twee jaar wil ik niet achter komen. De dagen bestonden uit Peter, niets dan Peter, dromen en gedachten, totdat ik zaterdag[avond] zo ontzettend lamlendig werd, neen vreselijk. Ik zat maar bij Peter m’n tranen te bedwingen, lachte [verschrikkelijk] met Van Daan bij de citroenpunch, was opgewekt en opgewonden, maar nauwelijks alleen wist ik dat ik nu uithuilen moest. […] Met schrijven word...
