Rum (1969-1983) was een Belgische en Vlaamstalige folkgroep, die invloeden uit de Engelse/Ierse folk en Vlaamse traditionele muziek combineerde. Hun bekendste liedje is Ik hou van alle vrouwen (1974). In 1978 vertrok Paul Rans om een solocarrière te beginnen en in 1979 vertrokken Wiet Van de Leest en Vera Coomans uit de band naar de band Madou om avontuurlijker muziek te maken. ‘Roza, Willen We Dansen?’ is een Nederlandstalige single van de Belgische band Rum uit 1972. Het nummer verscheen op het album Rum uit 1972. Rum (1969-1983) fue un grupo folk Belga que cantaba en flamenco y combinaba influencias del folk inglés/irlandés con la música tradicional flamenca. Su canción más conocida es Me gustan todas las mujeres (1974). En 1978 Paul Rans se fue para comenzar una carrera en solitario y en 1979 Wiet Van de Leest y Vera Coomans se pasaron a la banda Madou para hacer una música más arriesgada. ‘Roza, Willen We Dansen?’ es un sencillo cantado en neerlandés por el grupo belga Rum, de 1972. El número apareció en el álbum Rum de 1972. Rum – Roza willen we dansen? (1972)Roza willen we dansen? Dans Roza, dans Roza Bloemen heb ik in overvloed, bloemen vur ave zomerhoed Dans Rosa zoet! Roza willen we dansen? Dans Roza, dans Roza Liekes heb ik in overvloed, liekes in main oprecht gemoed Dans Roza zoet! Roza willen we dansen? Dans Roza, dans Roza Woorden heb ik in overvloed, woorden bescheiden woordenvloed Dans Roza zoet! Roza willen we dansen? Dans Roza, dans Roza Schapen heb ik in overvloed, schapen en land en ander goed Dans Roza zoet! Zeker zulde gij dansen Mè Roza, mè Roza Alemoe gedachte in overvloed, et leste koeplet mokt alles goed Roza zoet. Rum –...
Johan Maurits Verminnen (Wemmel, 22 mei 1951) is een Belgische liedjesschrijver en zanger. Zijn bekendste liedjes zijn waarschijnlijk ‘Ieder met zijn vlag’ (1970), ‘Laat me nu toch niet alleen’ (1973), ‘Brussel’ (1976), ‘Oostende in the rain’ (1978), ‘In de Rue des Bouchers’ (1979), ‘'k Voel me goed’ (1981), ‘Mooie dagen’ (1986), ‘Paulien’ (1990) en ‘De tet van Koekelberg’ (2007). Verminnen werd geboren als jongste in een gezin van vijf kinderen en groeide op in Wemmel, net ten noorden van Brussel. Hij volgde secundair onderwijs aan het Sint-Pieterscollege in Jette. Al van jongs af aan wilde Verminnen zanger worden. Eerste ruimere bekendheid verwierf hij dankzij een televisie-optreden in het programma Ontdek de ster in 1969, en zijn eerste plaat verscheen in 1971. Vaak is Brussel het thema of de inspiratiebron van Verminnens chansons, een stad waar hij zich nauw mee verbonden voelt. Een van zijn bekendste liedjes en tegelijk een klassieker op feest- en dansgelegenheden, is ‘In de Rue des Bouchers’ uit 1979 (in het Nederlands Beenhouwersstraat, de bekendste horecastraat in het centrum van Brussel). Nochtans is dit nummer minder representatief voor Verminnens werk (het is in het Brussels dialect gezongen en heeft een volks, feestelijk ritme). Het is in Vlaanderen minder bekend dat Verminnen ook heel wat Franstalige liederen opnam en daardoor ook in de Franstalige wereld enige bekendheid geniet. Johan Maurits Verminnen (Wemmel, 22 de mayo de 1951) es un compositor y cantante belga. Sus canciones más conocidas son probablemente ‘Cada uno con su bandera’ (1970), ‘No me dejes ahora’ (1973), ‘Bruselas’ (1976), ‘Ostende bajo la lluvia’ (1978), ‘En la Rue des Bouchers’ (1979), ‘Me siento bien’ (1981), ‘Días bonitos’ (1986), ‘Paulien’ (1990) y ‘La cúpula de Koekelberg’ (2007). Verminnen era el benjamín de una familia de cinco...
Jacques Romain Georges Brel (Schaarbeek, 8 april 1929 - Bobigny (Parijs), 9 oktober 1978) was een Belgische zanger, componist en tekstschrijver die in de vroege jaren zestig uitgroeide tot een internationale vedette. Na zijn afscheid van het podium in 1967 was hij enige tijd actief als filmacteur en -regisseur. Tijdens het belangrijkste deel van zijn carrière werkte hij intensief samen met de componisten François Rauber en Gérard Jouannest. De in Brussel wonende Brel beschouwde zichzelf als Franstalige Vlaming. Hij zong voornamelijk in het Frans en nam enkele Nederlandse versies van zijn chansons op, meestal door Ernst van Altena vertaald. Vanwege zijn kritische, vaak spottende, teksten over de Vlaamse Beweging en het leven onder de vleugels van de rooms-katholieke Kerk was Brel vooral onder Vlamingen omstreden. Hij schreef echter diverse lofzangen op het Vlaamse land en het vrouwelijk deel van zijn bewoners. Jacques Romain Georges Brel (Schaarbeek, Bruselas, 8 de abril de 1929 - Bobigny (París), 9 de octubre de 1978) fue un cantante, compositor y autor belga, que a principios de los años sesenta se convirtió en una estrella internacional. Tras su despedida de los escenarios en 1967 estuvo durante algún tiempo activo como actor y director de cine. Durante la parte más importante de su carrera colaboró intensamente con los compositores François Rauber y Gérard Jouannest. Brel, que vivía en Bruselas, se consideraba a sí mismo un flamenco francófono. Cantó principalmente en francés y grabó algunas versiones de sus canciones en neerlandés, casi siempre traducidas por Ernst van Altena. A causa de sus textos críticos, a menudo burlescos sobre el Movimiento Flamenco y la vida bajo la influencia de la iglesia católico-romana, Brel era una figura controvertida sobre todo entre los flamencos. Sin embargo escribió diversos himnos a...
Tsou een meysken gaen om wijn,hout u canneken vaste,savons in de maneschijnby nachte, by nachte,hout u canneken proper, Dianneken,hout u canneken vaste. Wat vants in haeren weghen staen,hout u canneken vaste,een fyn ghesel en dat was waerby nachte, by nachte,hout u canneken proper, Dianneken,hout u canneken vaste. Den ruiter sprak dat meysken toe,hout u canneken vaste,oft sie sinen wille wou doen,by nachte, by nachte,hout u canneken proper, Dianneken,hout u canneken vaste. Hoe weygerich dat dat meysken washout u canneken vaste,hij swankste neder in ‘t groene grasby nachte, by nachte,hout u canneken proper, Dianneken,hout u canneken vaste. Doen hij sijn willeken hadde gedaan, hout u canneken vaste,schoon lief gy moogt wel huiswaerts gaenby nachte, by nachte,hout u canneken proper, Dianneken,hout u canneken vaste. Die ons dit liedeken eerstmael sanck, hout u canneken vaste,sien bellekens en gaven geen geclanckby nachte, by nachte,hout u canneken proper, Dianneken,hout u canneken vaste. Una moza iba a ir por vinosujeta fuerte tu jarra,ya tarde, al claro de luna,de noche, de noche,sujeta bien tu jarra, María,sujeta fuerte tu jarra. Qué encuentra ella en el camino,sujeta fuerte tu jarra,un buen mozo que era élde noche, de noche,sujeta bien tu jarra, María,sujeta fuerte tu jarra. El caballero le dijo a la mozasujeta fuerte tu jarra,si quería hacer su voluntadde noche, de noche,sujeta bien tu jarra, María,sujeta fuerte tu jarra. Por más que la moza se negósujeta fuerte tu jarra,él la tiró en la verde hierbade noche, de noche,sujeta bien tu jarra, María,sujeta fuerte tu jarra. Cuando él hubo hecho su voluntadsujeta fuerte tu jarra,bella amiga ya podéis ir a casade noche, de noche,sujeta bien tu jarra, María,sujeta fuerte tu jarra. A quien primero nos cantó esta canción sujeta fuerte tu jarra,sus cascabeles no le sonaronde noche, de noche,sujeta...
Pierre de la Rue, in sommige bronnen ook vermeld als Van Straeten, de Vico en Platensis (Kortrijk, omstreeks 1450 - Kortrijk, kort voor 20 november 1518) was een componist en zanger uit de school der Nederlandse polyfonisten en een geestelijke. De Franco-Vlaamse School, Vlaamse Polyfonie of Nederlandse School is een stijlrichting van polyfone vocale muziek die in Europa overheerste van de 14e tot de 16e eeuw als opvolger van de strenge Gregoriaanse muziek. Pierre de la Rue, en algunas fuentes citado como Van Straten, de Vico y Platensis (Kortrijk, alrededor de 1450 - Kortrijk, poco antes del 20 de noviembre 1518) fue un compositor y cantante de la escuela de Polifonistas de los Países Bajos y un religioso. La Escuela Franco-Flamenca, Polifonía Flamenca o Escuela de los Países Bajos es una tendencia estilística de música vocal polifónica que dominó en Europa del siglo XIV al XVI como continuación de la severa música Gregoriana. Mijn hert altijt heeft verlanghennaer u die alder liefste mijn.U liefde heeft my ontfanghen,u eyghen willick zijn.Voor al de werelt ghemeene,soe wie dat hoort oft ziet,hebdy mijn herte alleene:daer om, lief, en begheeft mi niet. Mi corazón tiene siempre deseode vos, mi más amada.Vuestro amor me ha acogidoy todo vuestro ansío ser.Y ante el mundo entero digoa quien quiera ver u oírque solo vos tenéis mi corazónpor eso, amiga, no me dejéis. My heart is always desireousof you, my dearest.Your love has accepted me,your own I want to be,for all the world.So whoever hears or sees it,you alone have my heart,Therefore love me and leave me not. [Translator not mentioned] Mon coeur toujours a désirDe vous, ma très aimée.L’amour s’est emparé de moi,Je veux être tout à vous.Devant le monde entier j’atteste- chacun peut le voir...
